fenerbahçeli olmak

galatasarayın her daim arkasında olmanin burukluğu ile yaşamaktır

fenerbahçeli olmak aziz yıldırım denen adamın(!) emek hırsızlığına sevinmektir.

sandığınız gibi bişey değildir

beste'de de dediği gibi "öyle bir sevgi ki tarif edilmez, fenerli olmayan kimse bilemez" bu yıl çok üzdü ama olsun be, daha iki gun önce kızgınlıktan ölüyordük neyse mezardan dostoyevski çıkıp gelse yine de fenerbahçe sevgisini betimleyemez.

büyük gurur bana dedemden kalan en önemli miras mekkanin cennet olsun güzel adam

olmayanın anlayamıyacağı bir şeydir, anlamasanızda olur

ne güzel bir şey.

bu aralar; basketbol penceresinden cenneti, futbol penceresinden cehennemi görmektir.

2 temmuz gecesi fenerbahçeli olarak yatıp 3 temmuz sabahı 'fenerbahçe' olarak uyanmak.

aziz yıldırım'a rağmen takımını savunmaya çalışmak... çok acı durumdalar...

gerçek fenerli olmak her durumda arkasında olmaktır. aziziyle, volkanıyla, v.persiesiyle sevmektir. bazen 1 numara hata yapar, bazen 10 numara bazen 8 numara belki. ama 12 numara başkadır. transfer edilmez, maaş almaz. menfaati yoktur. gerçek fenerli olmak ta tam bir 12 numara olmaktır.

nasıl bisey bilemedim

yenilsen bile formanı şampiyon olmuş gibi giymektir. gururdur aslında fenerbahçe. haftada bi kaç kez dolabını açıp formana bakmakda bence bu sevdaya dahil. renkleri huzurdur mesela, her şey şampiyonluk değildir şampiyon olsanda olmasanda birdir o aşk hep. aynı zamanda geleceğe bırakacağın bir mirastır fenerbahçe.

"sevdamıza kimse engel olamaz bazen hüzün bardır bazen mıtluluk fener sevgisinin adı konamaz ne kupa büyüklüğü ne şampiyonluk" diyebilmektir fenerbahçeli olmak 💙💛

esittir kanser olmak

yasim cok buyuk degil. kendimi bildim bileli fanatik fenerliyimdir. aile mirasi. ilk hatirladigim futbolcular kenneth anderson, balic, washington, serhat, tuncay, ortega, umit ozat falan. yani asagi yukari 2000lerin baslari. 17 senede oyle maclar gordum, canli izledim ki bu gece bir besiktasliyi anca en iyi ben ve benim kusagimdaki fenerbahce taraftarlari anlar. normalde dalgami gecerdim ama aklima benfica, braga, denizli, chelsea, sevilla, cska f4 finali, gibi maclar geliyor. bunlar sadece kafadan sayabildigim ve kelimenin tek manasiyla kanser oldugum, bazen sevilla maci gibi bahar bahce, bazen f4 finali gibi bir facia ile biten maclar. ozetle bu gece besiktaslilari cok iyi anlayabilmektir fenerbahceli olmak. gencliginin baharinda alinamayan ribaundi kafada binlerce defa senaryoya dokup yeniden oynatmaktir, verilen sacma bir kirmizi karttan sonra avuclarin arasindan kaybolan finalden sonra sabaha kadar bir paket sigara icmektir. appiah'in direkten donen kafasini senelerce izleyememektir. kuyt'in kacirdigi bos kaleyi, cristian'in atamadigi penaltiyi gecelerce dusunmektir. bu cagda fenerbahceli olmak kanser olmaktan daha zordur kisaca.

sosa cok özür dilerim bitanem ama arkadaşımın söz verdigi formayı almasıyla artık resmen fenerbahceliyim şaka bir yana en çok içimin ısındığı takım bu oldu ondan sanırım..

dünyanın en güzel şeylerinden biri. sarına ayrı, beyazına ayrı, lacivertine ayrı aşığım senin fenerbahçe'm.

aykut kocaman geldiyse aziz yıldırım'a en az 2 sene daha katlanacak olmak vay ki vay halimize göbek atıyoruz. not:tinerci.

şeker hastasıyım ve fenerliyim daha nolsun

diyecek bi şey bulamayınca tinerci demek

alsan da gençliğimin yarısını... 💛💙

Güne bu videoyla başladım. sabahtan beri milyon kere izledim. "benle takım olmayacak mısın :(" o bakışa o surata kıyılır mı yaa <3

büyük gurur.

fenerbahçe için insanlarla dost olduk ama fenerbahçe için insanlarla düşman olmakta güzel.

ne güzel bir şey

iyidir, güzeldir de neden bu kadar ayrı gayrıyız anlamıyorum. tamam en başta aziz yüzünden. ama şu var; ulan bu kadar kapsamlı ayrışımı sadece aziz mi yapıyor? eğer öyleyse ohoo.. daha geçen gün (twitter'da olması lazım) şu yazıya denk geldim; "bu fenerbahçelilerin tek ortak özelliği fenerbahçeli olmaları. onun haricinde herkesin kafasından başka bir ses çıkıyor. ya şu zamana kadar, "galatasaray defans futboluyla oynasın, anadolu takımından alınan 1 puan da değerlidir." diyen bir galatasaraylı görmedim. tamam bizim camiada da spastikler mevcut da, adam en azından vizyoner spastik. adam fenerbahçeli profiline "ersuncular giremez." yazmış. ben galatasaraylıyım ona bir şey demiyor, ama fenerbahçeli giremiyor. vah bu camiaya vah"

bazen cefa bazen sefa ama her zaman bir gururdur benim için.

Nolursa olsun bitmeyen, azalmayan büyülü bi sevgi olduğuna inanırım her zaman. (bkz: bir gün herkes fenerbahçeli olacak)

Herkes hata yapar, önemli olan bu hatadan dersini alıp doğru yol olan beşiktaş’a gelmektir. Gece gece yine full kartal modumuzu açtık bekliyoruz.

benim için gurur kaynağıdır. dünyaya bir daha gelsem yine fenerbahçeli olurdum. ama tabi şöyle bir sıkıntısı da var: herhangi bir sağlık sorununuz var mı Fenerbahçeliyim

gururun tanımıdır. başarı veya başarısızlık değildir, çubukluyu sırtına geçirdiğin zaman doyasıya bağırmaktır hatta mohikan marşı çaldığında içinin kıpır kıpır olması formayla bütünleşmektir.

Sana hiç ihanet etmedim Kahramanmaraşspor dışında...

Kısaca çocukluğumdur.

Maçlarda kanser olmanıza rağmen hala aynı heyecanla sevmeye devam etmek.Çok büyük bir sevda ve gurur ayrıca.

Fetö üyeleri ile maç yapıp şike tescillenince bütün suçu fetöye atan camiadır. Kumpas değil şike. (bkz: Bakın beni konuştuvmayın)

grur onur ve şereftir.

Son mohikanla giriş yapıyorum bu başlığa, sa. Seçim değil kaderdir, kanser etmese daha da iyidir.

1907 gündür burdaymışız, selamün aleyküm. Maalesef seviliyorsun Fenerbahçe'm, her şeye rağmen...

pazar günü oynanacak olan maçta, fetönün türkiye’deki yapılanmasını değil; türkiye’de fetö’ye ilk baş kaldıran kuruluşu desteklemektir.

kanser sebebi abi maç esnasında bişeye sinirlenerken baska bişeye daha sinirleniyorsun diğerini unutamadan daha. Ne diyeyim vazgeçemiyoruz ama...

zor zanaattır fenerli olmak. iyi gününde kötü gününde sevmek gibi ama iyi günümüz hiç yok amk

Dünyada cehennemi yaşamak gibidir. Anlayamazsınız arkadaşlar.

Hiç bitmedi, bitmeyecek bizim aşkımız

Hayattaki en zor şeylerden biri bir gün herkesin yüzü güler ama fenerlinin yüzü gülmez hacı Biz kandık siz kanmayın kanse- pardon fenerli olmayın

Evladıma kalacak bu sevda diyordum eskiden. Şimdi ise bu zamana kadar verdiğim emekler zayi olmasın diye bırakıp gitmiyorum seni.

Fenerbahçeli olmasam çok mahcup olurdum. Alsanda gençliğimin yarısını senden vazgeçip terk edenin anasını avradını ulan.